روزگار نوشت

سلام خانه جان

گله نکن از نبودنم که هستم مثل همیشه

می نویسم فعلا نه در اینجا. برای خودم فضایی دارم به ظاهر به قد مانیتور لب تاب و برنامه ی وردی که باز می کنم و کیبرد زیر دستم. و در اصل به بزرگی یک دنیا و به طولانی یک زندگی

میدونی انقدر نوشته دارم که فکر می کنم بعد از مرگم میتونه چند جلد کتاب چاپ بشه باهاشون خخخخخخخخ

جالبه ها . همون چیزی که دوست دارم.

دوستت دارم پناه من